Verlaging van de registratierechten: is het alleen voordelig?

Zijn er ook negatieve gevolgen?

Vorig jaar heeft de Vlaamse regering de belastingen op de aankoop van een woning grondig hervormd. Voor heel wat kandidaat-kopers betekent dat een verlaging van de registratierechten. Maar heeft de veranderde wetgeving ook minder aangename, verborgen gevolgen? Je ontdekt het in dit artikel.

Voortaan 7% registratietaks

Sinds 1 juni 2018 worden de registratierechten in Vlaanderen niet langer berekend op basis van het kadastraal inkomen (KI) van een woning, maar op basis van de aankoopprijs. De categorieën ‘klein beschrijf’ (5% belastingen) en ‘groot beschrijf’ (10% belastingen) werden dan ook afgeschaft. Voortaan is het voor de berekening van de registratierechten niet meer van belang of het KI van een woning lager of hoger is dan 750 euro.

Vandaag geldt er een uniforme registratietaks van 7% op alle gezinswoningen. Voor tweede verblijven en opbrengsteigendommen geldt nog altijd een belasting van 10%. Nieuw is ook dat je voor een woning van minder dan 200.000 euro op de eerste schijf van 80.000 euro helemaal geen registratierechten meer betaalt. Dat komt overeen met een korting van 5.600 euro.

In de Vlaamse centrumsteden (Aalst, Antwerpen, Brugge, Genk, Gent, Hasselt, Kortrijk, Leuven, Mechelen, Oostende, Roeselare, Sint-Niklaas en Turnhout) ligt de grens voor de vrijstelling op 220.000 euro. Die regel is er gekomen omdat de vastgoedprijzen in de centrumsteden gemiddeld een stuk hoger zijn.

Gestegen vastgoedverkoop?

Het gevolg van de verlaging van de registratierechten, in combinatie met de lage rentevoet, laat zich raden: een stijging van de verkoop van vastgoed in Vlaanderen. Maar in één prijsklasse is die hausse niet te merken: die van woningen die net iets meer dan 200.000 euro kosten. Het aandeel van dat soort woningen in de totale verkoop van vastgoed is het laatste jaar zelfs gedaald. Bart Van Opstal, voorzitter van de Koninklijke Federatie van het Belgisch Notariaat, spreekt in De Standaard over een ‘substantiële verschuiving’ die volledig te wijten is aan de gewijzigde belastingregels in Vlaanderen. In Brussel en Wallonië doet dit fenomeen zich namelijk niet voor.

Grens op 200.000 euro

Vastgoedmakelaars stellen vast dat de nieuwe grens van 200.000 euro (of 220.000 euro in de steden) al goed ingeburgerd is. Veel kandidaat-kopers willen absoluut niet boven dat bedrag gaan omdat ze weten dat een verkoopprijs van bijvoorbeeld 210.000 euro, naast die 10.000 euro extra ook nog 7% of 6.300 euro aan registratierechten met zich meebrengt.

Om de belastingvrijstelling op de eerste 80.000 euro te kunnen genieten, slaan veel kandidaat-kopers aan het onderhandelen om de vraagprijs van net boven de 200.000 euro toch nog onder die grens te krijgen. Dat is anders dan vroeger, want over het KI van een woning kon (en kan) er niet onderhandeld worden.

Slecht nieuws voor verkopers?

Voor de verkopers van woningen is de nieuwe regeling alvast niet zo’n goed nieuws. Zeker als hun woning niet erg gegeerd is, zullen veel kandidaat-kopers proberen om op de vraagprijs af te dingen. Anderzijds doet een prijs net onder de 200.000 euro de kansen op een snelle verkoop wel stijgen.