Onlangs heeft de Antwerpse gemeenteraad nieuwe regels goedgekeurd in verband met de minimumoppervlakte voor nieuwbouwwoningen. Zo zullen appartementen in de toekomst een stuk groter moeten zijn. Alvast één projectontwikkelaar is ontstemd over deze beslissing. Maar zijn verplicht grotere appartementen werkelijk een asociale maatregel?
De nieuwe normen die de Antwerpse gemeenteraad heeft uitgetekend gelden voor de hele stad. Zo zullen appartementen met één slaapkamer minstens zestig vierkante meter groot moeten zijn. Voor een appartement met drie slaapkamers is dat 110 vierkante meter en voor een woning met vier slaapkamers 130 vierkante meter.
Om te voldoen aan de nieuwe normen zouden de Antwerpse appartementen gemiddeld twintig procent groter moeten worden dan wat vandaag gangbaar is. Uiteraard komt zo’n groter appartement ook met een duurder prijskaartje. Volgens berekeningen van projectontwikkelaar Immpact en de beroepsorganisatie UPSI-BVS zou het om een prijsstijging tot ruim 50.000 euro extra gaan. Een appartement met één slaapkamer, dat vandaag van de hand gaat voor iets minder dan 150.000 euro, zou door de nieuwe regels stijgen naar een verkoopprijs van 188.470 euro of 26 procent extra. Voor een appartement met drie slaapkamers komt de prijsstijging op ruim 50.000 euro.
Verwacht wordt dat behalve de verkoopprijs ook de huurprijs van de Antwerpse appartementen zal stijgen. Dat maakt de nieuwe maatregel ‘asociaal’ volgens Immpact. “Door minimale oppervlaktes op te leggen hoopt het stadsbestuur meer gezinnen aan te trekken”, zo verklaart CEO Philippe Janssens aan De Standaard. “Maar in de praktijk zal dat betekenen dat nieuwbouw in de stad onbetaalbaar wordt voor de modale burger.” Volgens Janssens gaat de maatregel in tegen alle demografische vooruitzichten en huidige tendensen, waarbij verdichting het codewoord is: “Er zijn in onze maatschappij steeds meer singles, alleenstaanden en ouderen die grote appartementen niet kunnen betalen of net compacter willen wonen, omdat het energiezuiniger is.”
Als het stadsbestuur de maatregel effectief invoert, ziet hij dan ook geen andere mogelijkheid dan zich als vastgoedinvesteerder uit Antwerpen terug te trekken.
Ook beroepsfederatie UPSI-BVS maakt zich zorgen over de beslissing van de gemeenteraad. Olivier Carrette verklaart aan De Standaard dat andere steden en gemeenten de omgekeerde beweging maken: “Daar worden de normen net verlaagd. Als projectontwikkelaars spelen wij in op de vraag van de markt. En de vraag van de Vlaming is om kleiner, compacter en betaalbaarder te wonen.”
Toch blijft het Antwerpse stadsbestuur achter haar beslissing staan. “Mensen almaar kleiner huisvesten is geen uitdaging”, zegt schepen van Wonen Fons Duchateau (N-VA). “Zeker in overbevraagde wijken is dat een aanpak die de problemen zal doen toenemen. Tegenover ‘steeds kleiner’ plaatsen wij ‘steeds creatiever’.” Hij benadrukt dat er op de normen afwijkingen tot vijftien procent mogelijk zijn door in meergezinswoningen collectieve ruimtes te voorzien. “Zo komen we tegemoet aan de ongerustheid over een opwaartse druk op de prijzen”, aldus nog Antwerps schepen van Stadsontwikkeling Annick De Ridder (N-VA).