Zorg wordt een steeds belangrijkere motor voor stadsplanning

Ook in onze contreien wordt almaar duidelijker dat projectontwikkelaars in nieuwbouwprojecten een belangrijke plaats toekennen aan het begrip ‘zorg’ en alles wat daarmee samenhangt.

Diverse nieuwbouwprojecten worden dezer dagen opgetrokken rond een groot centraal park, om zo te beantwoorden aan de nood aan groen. Dat is al een manier om meer voor de bewoners te zorgen. Maar volgens diverse vastgoedspecialisten is dit nog maar een begin. Ze gaan ervan uit dat aan bouwprojecten straks heuse zorgafdelingen gekoppeld zullen worden, die bijvoorbeeld ook inspanningen doen om oudere bewoners tegen eenzaamheid te behoeden, zoals ook de Nederlandse supermarktketen Jumbo doet met zijn “kletskassa” Jumbo in Balen krijgt eerste Belgische kletskassa: “Voor klanten die het fijn vinden om een praatje te maken tijdens het afrekenen” | Balen | hln.be  .  

Niemand zal betwisten dat de pandemie duidelijk gemaakt heeft dat zaken die we vanzelfsprekend vonden, zoals de kinderopvang en de vuilnisophaling van essentieel belang zijn en heel wat inspanningen vragen.

Het heeft ons opnieuw doen beseffen hoe belangrijk zorg is. Aan de nieuwbouwprojecten die in grote en kleine steden verrijzen, is duidelijk te zien dat de behoefte aan zorg ook meer en meer haar stempel gaat drukken op architectuur. Zorg en menselijkheid zijn een onmiskenbare trend en het is dan ook niet onlogisch dat ook de vastgoedwereld daar volop rekening mee begint te houden.  

Zorg dragen doen we automatisch voor onze beperkte kleine familiekring. Maar zijn we het zorgaspect, dat ook kenmerkend is voor kleine communities en stammen, in het algemeen niet te veel uit het oog verloren?  Dat is de vraag die  Benoît Meyronin, professor aan de managementschool van Grenoble, zich stelt in zijn boek  “Replacer vraiment l’humain au coeur de l’entreprise ».  

Zorg dragen is niet een zoveelste nieuw managementrecept. Het is iets dat we van nature allemaal kunnen. Iets dat ook inherent aanwezig is in elke stammencultuur, een soort ethische grondwaarde. Maar de enorme druk waarin we leven heeft ervoor gezorgd dat die waarde op de achtergrond is geraakt. Het is in de eerste plaats ieder voor zich. Toch geven enorm veel signalen aan dat zorg dragen voor elkaar nog nooit zoveel van cruciaal belang is geweest als vandaag. Dat ook architecten, stadsplanners en bouwpromotoren daar in toenemende mate aandacht aan besteden, valt alleen maar toe te juichen.